ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΝΕΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΑΚΟΜΑ;

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ρατσιστή, πιστεύω ότι όλοι οι λαοί τα ίδια βάσανα έχουν. Αλλά με τον Τούρκο μια καχυποψία την έχω τι να πω. Θες η κουλτούρα, θες το σχολείο, θες η γειτονία, θες που τρωγόμασταν σαν τα κοκόρια τόσα χρόνια στην ίδια αυλή, ότι θες. Αλλά και φυλετική μνήμη μπορεί να το πεις, να κάτι σαν την γάτα με τον σκύλο, πάντα όταν συναντιούνται νιώθουν κάπως, και δεν γίνεται να τους το βγάλεις, από το μυαλό. Ζωντανά του θεού είναι και τα δύο, αλλά άντε εσύ να τους το δώσεις να το καταλάβουν. Θα μαλλιοτραβηχτούν σίγουρα.

Θεωρώ λοιπόν ότι στον αγώνα και στις μάχες, είμαστε σαν λαός υπέρ το δέον ευγενικοί. Όχι ότι φτάνουμε στην αβρότητα τους Γάλλους, αλλά μιαν ευγένεια την έχουμε και εμείς, όπως και να το κάνουμε. Εκείνο που πετά το γάντι ο ένας Γάλος, και ο άλλος Γάλος σκύβει και το πιάνει, χωρίς να φοβάται μην του συμβεί κάτι, δεν το φτάνουμε. μιαν ανατολίτικη συμπεριφορά την έχουμε σίγουρα στο αίμα μας.

Είναι να μην σου βγει το όνομα που λένε και του Τούρκου του έχει σίγουρα βγει. Υπάρχει και μια λογική σε αυτό. Αν του τη δώσει του Τούρκου δεν κοιτά μπροστά, κλείνει τα μάτια και ορμώντας μπορεί και να τα κάνει όλα γυαλιά καρφιά. Μπορείς να τον συγκρίνεις και να τον μπερδέψεις, και με τον ταύρο τον "μαινόμενο εν υαλοπωλείο". Για τον λόγο αυτόν υπάρχει και η γνωστή έκφραση "έγινε Τούρκος".

Έχουμε και εμείς σαν λαός, τα δικά μας τα κουσούρια. μας έχουν βγάλει και εμάς το όνομα. Διεθνώς υπάρχει η έκφραση ότι οι οι Ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες. Μας δυσκόλεψε πολύ να αποκτήσουμε ένα τόσο βαρύγδουπο όνομα, μεγάλη επιμονή πολλοί αγώνες, και πολλά ποτάμια αίματος έχυσαν οι παππούδες μας για να τα καταφέρουν. φτάσαμε όμως στο σημείο να έχουμε σήμερα μια πολύ περίεργη αντιστροφή.

Οι Τούρκοι να πολεμούν σαν Έλληνες και εμείς να μην έχουμε γίνει ακόμα Τούρκοι για το δίκιο μας !!!!